Vele eeuwen heeft de Stoïcijnse filosofie de antieke wereld geïnspireerd. Maar ook mensen in deze tijd; er is een toenemende belangstelling voor deze filosofie. Wat kunnen we leren van de manier waarop bijvoorbeeld Marcus Aurelius, die als Romeins keizer permanent tot vechten was gedoemd, zijn innerlijke beschaving bewaarde? En wat kunnen we leren van Etty Hillesum, die er tijdens de Tweede Wereldoorlog bewust voor koos, haar lotgenoten naar het concentratiekamp te volgen en te steunen? Welke universele gedachten helpen ons, dit ook te kunnen?