Als we onszelf en onze medemensen enkel vanuit de stoffelijke kant bekijken, dan lijkt de start van ons leven sterk bepaald te worden door ons DNA en onze opvoeding. Maar als we onszelf zien als een reïncarnerende ego, die in elke incarnatie zichzelf uitdrukt, komen we tot heel andere conclusies. Onze vrije wil blijkt een sleutelrol te vervullen. Welke rol speelt dan ons DNA en onze opvoeding in ons leven? En welke lessen kunnen we hieruit trekken als we eenmaal volwassen zijn?